容止
róngzhǐ
поведение; осанка; манеры, обращение
róngzhǐ
<书>仪容举止:容止俊雅。róngzhǐ
[manners] 仪容举止
容止可观, 进退可度。 --《孝经·圣治》
爱妾曰非烟, 姓步氏, 容止纤丽, 弱不胜绮罗。 --《清平山堂话本》
róng zhǐ
1) 仪容举止。
魏书.卷一一四.释老志:「有一沙门,容止独秀,举众往目,皆莫识焉。」
文选.何晏.景福殿赋:「观虞姬之容止,知治国之佞臣。」
2) 收留。
魏书.卷一一四.释老志:「过期不出,沙门身死,容止者诛一门。」
róng zhǐ
looks and demeanorróng zhǐ
(书) (仪容举止) appearance and manner; looks and carriageróngzhǐ
wr. bearing; demeanor⒈人的仪容举止。⒉收留。
1) 仪容举止。
2) 允许栖止;收留。